Lúcás Griogair Is féidir beathaisnéis oifigiúil Steve Jobs a mheas gan an mheastóireacht ar phearsantacht Jobs a thabhairt suas ach amháin le tréigean mór. Tá an cheist fós ar an aer, áfach, cén fáth ar cheart dúinn éirí as an bhféidearthacht sin.
Gach dóchúlacht, is beag léitheoir/éisteoir a cheannóidh Bichle Isaacson mar gheall ar a ngrá le beathaisnéisí nó leis an scríbhneoir atá i gceist. Ócáid a rabhthas ag súil leis le fada a bhí sa leabhar, tar éis é a bheith eisithe chroith sé na seilfeanna leabhar agus aistríodh go closfhoirm é freisin. (Táimid ag fanacht leis an scannán amháin.) Agus is é an t-ús, intuigthe, a eascraíonn as an aura a bhaineann le bunaitheoir Apple. Is sásamh liteartha é a bheith ag scríobh faoi Jobs, toisc go bhfuil comhábhair dráma a bhuaigh Oscar ina shaol, an aisling Mheiriceánach sáithithe le titimí agus le brón an tsaoil, críoch ghrádaithe an ratha, a bhfuil an doras ag fanacht le bás de bharr galair urchóideacha. Agus léiríonn an laoch lárnach frithghníomhartha contrártha den sórt sin, cibé an bhfuil muid ag caint faoi a fhís nó a nádúr, gur féidir leat téacs go leor seánraí a thógáil air (mar sin is féidir liom a shamhlú go cinnte horror).
Go gairid i ndiaidh fhoilsiú an leagain chlóite, d’eisigh an teach foilsitheoireachta Práh bosca freisin ar a raibh 3 CD i bhformáid MP3 agus tríd an tairseach Audioteka.cz an leagan digiteach fuaime den CV amháin. Caithfidh tú beagnach seacht n-uaire an chloig is fiche léi, rud a d'fhéadfadh roinnt tráthnóna a dhéanamh, ach ag an am céanna a lán faisnéise agus go háirithe inspioráid a thabhairt duit. Cibé rud a cheapann tú faoi Apple nó Jobs, ní féidir rud amháin a dhiúltú: bhí sé ina cheannaire fíor agus d'éirigh go hiontach leis. Cé chomh mór is atá sé as a ghníomhartha go léir a mheas nó grá a thabhairt dá iompar, ar an dea-uair ní dhúnann Isaacson doirse ar bith. Cé gur léigh an teaghlach Jobs a leabhar, líomhnaítear nár chuir Steve isteach ar an téacs.
Admháil, níl aon saothar eile de chuid Isaacson léite agam, ach tar éis éisteacht leis, tá goile agam Steve Jobs tá agam Léiríonn a chuid peannaireacht an chuid is fearr nuair a rollaíonn tú platitude ar do theanga cheardaíocht iontach. Ní chuireann an leabhar iontas ar a struchtúr nó a chur chuige, tá sé mar má tá tú ag féachaint ar scannán Hollywood - mar shampla Ron Howard (Apollo 13 nó Anam glan). Tá an bronntanas ag Isaacson scéalta a insint sa stíl dofheicthe mar a thugtar air (dála an scéil, tá sé seo tipiciúil do chineamatagrafaíocht Mheiriceá). Tá an scéal riachtanach, agus má tá an scéal láidir, ansin níl aon rud le cailliúint agat go praiticiúil agus tú ag máistreacht do cheird. Agus níor mhill Isaacson rud ar bith, thug sé uasmhéid spáis don scéal, chuir sé é féin taobh thiar de, ní féidir na "cluichí" amháin a fháil sa fhrámú, ach fiú go bhfuil baint ag an scéal le beathaisnéisí traidisiúnta. Sa réamhrá agus epilogue, eascraíonn sé as an saol neamhbheo agus tráchtann sé ar a thaithí féin mar an duine a roghnaigh Jobs, an t-údar a chuaigh i bhfeidhm ar na comhthéacsanna a raibh tionchar radacach acu ar fhorbairt theicneolaíoch na mblianta seo caite. Agus chuaigh siad i bhfeidhm i ndáiríre ar an mbealach smaointeoireachta gnó, cur chun cinn, agus stíl mhaireachtála. Go deimhin, ghlac Jobs páirt i seo go léir (agus níos mó), go leor b'fhéidir go comhfhiosach, go leor b'fhéidir a bhuíochas sin do intuition agus mothúcháin, a bhí níos láidre ná cothromaíocht.
Tá spréach eile den leabhar istigh ann: léimid/cloisimid faoi conas a chruthaítear ríomhairí baile, fóin chliste agus táibléid, ach fós féin tá cruthaitheacht agus mothúcháin neamhchaolaithe ag dul thar gach rud. Admiration le haghaidh glaineachta, dearadh, bronntanas speisialta do nochtadh cad atá fós le rugadh - ag an am céanna, Poist tréithrithe ag fearg, easpa caoinfhulaingt an duine, sóisialú.
Is dráma den scoth é leabhar Isaacson. Cá háit eile i leabhar faoi nuálaíocht theicneolaíoch a bhféadfá coimhlint a dhéanamh chomh minic sin do dhuine a bhfuil meas agat ar a gcuid oibre, nó a mhalairt de mheas agus urraim a thabhairt do dhuine a chruthaíonn táirgí a fheiceann tú mar fhianaise go dtugann siad aghaidh ar úsáideoirí mar fhaighteoirí éighníomhacha. Cá háit eile ar féidir leat éisteacht le admháil tairisceana le ceol, gan ach tonn eile d'arrogance Jobs a bheith nigh ort, ag maslú beagnach gach duine ar domhan?
Má fhanaim ar an talamh ag deireadh an téacs, ní féidir liom a sheachaint ag moladh an údair as cosán Jobs a leanúint go mall agus go cúramach. Is fiú go mór na 27 uair an chloig domsa, tá deis agam na naisc a thuiscint, go príomha: aon uair a fhiafraíonn duine díom cén fáth nach bhfuil USB ag an iPad, nó cén fáth nach mór an aip a cheadú tríd an App Store, déanaim gáire agus leabhar Isaacson a mholadh. Ní hamháin beathaisnéis duine feiceálach é seo, ach freisin lámhleabhar d'fhiontraithe, breisiú liteartha leis an leabharlann forbartha pearsanta, chomh maith le treoir chun Apple agus a chuid táirgí a thuiscint. Ar ámharaí an tsaoil, níor lig Isaacson do phearsa Jobs é a tharraingt anuas, níor chuir sé iachall air as an leabhar go raibh gá le tuilleadh eolais a fháil, an páirtí eile a cheistiú, rudaí nach bhfuil an stampa acu a mhíniú agus déileáil leo. "lipéad fionnuar" cosúil leis an iPhone. Is é seo an t-aon bhealach chun mósáic a chruthú a thugann íomhá fíor-phlaisteach de Apple.
Mholfainn an phróiseáil fuaime, sampla de ar féidir leat éisteacht leis thíos. Is fíor go bhfaighidh tú mórán ainmneacha ar “leathanaigh” na beathaisnéise (san eagrán fisiceach den chlosleabhar, scríobh Práh iad go léir ar an gclúdach agus chuir sé míniú gairid leis), ach ní chruthaíonn sé seo fadhb dá leithéid nuair a an comhthéacs a bhrath agus a thuiscint. Glacann léamh Martin Stránský méid áirithe castachta leis, mar sin ní réabann sé áit ar bith, ach níos mó ná sin, déanann dath gutha agus tuin chainte Stránský an neamhfhicsean a dhrámú agus cuireann sé lena bhás. (Sea, uaireanta ar an drochuair an iomarca...).
Is cinnte gurbh fhiú a phlé cé na sleachta as an leabhar is mó a bhuail tú, nó a thug naisc nua gan choinne, eolas, agus cibé ar athraigh téacs Isaacson do thuairim ar Apple ar aon nós. Roinn tú féin. Ach is tábhachtaí fós, déan iarracht aird a thabhairt Steve Jobs am, is fiú é.
[youtube id=8wX9CvTUpZM leithead=”620″ airde=”350″]
Bheinn ag súil go n-ullmhódh dráma an Uasail Stránská fuaimniú na n-ainmneacha agus na teidil iomadúla Béarla a chaithfidh sé a fhuaimniú i mBéarla. Tarraingíonn sé ar na cluasa, rud atá ina náire d'obair chomh foirfe. Tá an galar céanna ar an teilifís. Díreach mar a spreagann léamh (Seicis nó Béarla) an ghramadach i gceann duine, cuireann éisteacht le fuaimniú.
Tá an ceart agat. Is maith liom Stránský mar leannán do MacGyver agus an Dr. Teach, ach chomh luath agus a chuala mé cúpla abairt as an leabhar faoi Jobs, bhí mé ag iarraidh a chaitheamh suas :X
Ach hug, cheannaigh mé anois é ar audioteka.cz agus níl sé go dona - sásamh go dtí seo.
Ar ndóigh, tá sé faoi nós, faoi blas, agus chuaigh mé ró-fhada leis an urlacan. Ach is cuma liomsa nach maith liom leabhair theicniúla ar an mbóthar agus, thairis sin, cuireann “taisteal” na dtéarmaí agus na n-ainmneacha Béarla ar mo chluasa :X
Ní mór do náisiún na Seice leanúint ar aghaidh ag caint :)))))) ní bheadh aon duine sásta leat, fiú dá ndéanfadh siad gach rud go díreach de réir tú :))))))
ar thaobh amháin, tá sé fíor freisin :D
Sea, tá sé fíor go bhféadfadh Martin roinnt de na teidil Bhéarla a léamh níos fearr, ach guys - tá mé ag éisteacht leis an leabhar don tríú uair agus Béarla, neamh-Bhéarla - tá scéal Jobs curtha i láthair ag Martin Stranský mealltach dom! Is leomh liom a easaontú le húdar an léirmheasa go bhfuil an drámatúchán ró-iomarcach - a mhalairt ar fad - ní féidir le roinnt sleachta i bhfoirm léite a bheith mar a dhéanann siad sa chlosleabhar seo. Mar shampla, léirítear go mór tabhairt isteach an Mac i 1984, an cur síos ar fhógra 1984, comhráite drámatúla Jobs le daoine áirithe, nó éachtaí Apple nó PIxar ina n-uimhreacha sa chaoi is go mbíonn gach uair agam. éisteacht leo faighim chills. Is dóigh liom gurb é an rud is mó a chuireann isteach orm ná an cur i láthair a rinne Stránský ar imoibriú Gates nuair a bhí an iPod ina láimh aige den chéad uair - "... is cosúil gur rud iontach é." An do Macintosh amháin é seo?” ach caithfidh tú é a chloisteáil :).
Ar ndóigh, is ábhar blas pearsanta é méid nó barraíocht na drámaíochta i gcaint Martin Stránský. Scríobh mé mo sheasamh - i gcomparáid le haisteoirí eile i gcláir chlosleabhair eile, bíonn caint Stránský dian uaireanta gan ghá.
Is dóigh liom nach mbeidh na rudaí seo in iTunes, ceart?
Tá mé ag éisteacht freisin don tríú huair. Is rud iontach é domsa sa charr faoi láthair. Nuair a léigh mé/d'éist mé leis don chéad uair (léigh mé agus d'éist mé ag an am céanna, ag brath ar an raibh am agam agus leabhar a léamh nó an raibh mé sa charr, mar sin d'éist mé áit ar stop mé ag léamh) bhí an leagan fuaime , a bhuíochas go príomha le Martin Stranské agus is cinnte go bhfuil an cur i láthair níos fearr ná an leabhar féin a léamh. Go háirithe is iontach na sleachta ina bhfuil caint dhíreach agus Jobs ag labhairt. Is é seo mo dhara leabhar fuaime agus molaim go mór é.
Sea, tá fuaimniú na nathanna Béarla beagán crua ar na cluasa, ach a mhalairt A+